PRINCE of (true) blood ปริศนาความทรงจำของเจ้าสาวแวมไพร์

สวัสดีค่ะ เปงฮุยเองค่ะ นี่เป็นนิยายเรื่องแรกของแอดค่ะ ขอฝากเรื่องนี้ในหัวใจของผู้อ่านทุกๆคนด้วยนะคะ
เนื่องจากเรื่องนี้แอดแต่งตอนอยู่ป.6ค่ะ จึงอาจมีข้อผิดพลาดบางประการ T^T (แต่เนื้อเรื่องไม่น้อยหน้าใครนะจะบอกให้ 555)
่แน่นอนค่ะว่าเรื่องนี้เป็นผลงานที่แอดชอบมาก จึงจะมีภาคต่อๆไป แต่คงต้องขอเวลานานหน่อยนะคะ เพราะตอนนี้แอดขึ้นม.3แล้วค่ะ
ยังต้องเตรียมสอบเข้าม.ปลายอีก
แต่ภาคแรกจะออกเร็วหน่อยค่ะ เพราะแต่งจบไปตั้งแต่ป.6แล้ว (หัวเราะ)
สุดท้ายนี้ต้องขอขอบคุณผู้อ่านทุกๆท่าน และช่วยเป็นกำลังใจให้เเอดด้วยนะคะ ^_^

ตัวละครหลัก (ภาพประกอบของตัวละคร แอดเป็นคนวาดและออกแบบเองค่ะ ถึงตอนนี้จะยังไม่ครบทุกคนนะคะ)

ไคล์: นัยน์ตาสีม่วงซีด ผมตรงสั้นสีเหลืองทอง คำพูด: ต่อให้จุดจบของโลกมาถึง...ผมก็จะรักเธอ

โซเฟีย: นัยน์ตาสีม่วงเข้ม ผมหยักศกยาว (ถึงเอว) สีแดงเพลิง คำพูด: ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น...ฉันจะไม่เป็นแวมไพร์เด็ดขาด

(ภาพยังไม่มานะคะ)

แองคัส: นัยน์ตาสีเขียวอ่อน ผมตรงสั้นสีเทา คำพูด: โซเฟียน่ะ ต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น

(ภาพยังไม่มานะคะ)

บูม: นัยน์ตาสีนิล ผมตรงยาว (ถึงหลัง) สีน้ำตาล คำพูด: ช่วยไม่ได้นี่...ก็ฉันไม่ใช่คนดีอย่างที่เธอเห็น

(ภาพยังไม่มานะคะ)

คอร์: นัยน์ตาสีฟ้า ผมตรงสั้นสีเหลืองทอง คำพูด: ผมเริ่มจะสนใจเธอขึ้นมาแล้วสิ

(ภาพยังไม่มานะคะ)

แนะนำเรื่องหลังปก

นี่เป็นเรื่องที่แย่ที่สุดในชีวิตเลยนะคะ ToT ทำไมพ่อต้องบังคับให้ฉันย้ายมาเรียนในโรงเรียนที่มีแต่แวมไพร์เพื่อใกล้ชิดทำความรู้จักกับ 'ไคล์' คู่หมั้นของฉันด้วยเนี่ย พ่อรู้มั้ยว่านายนั่นชอบทำหน้าตากวนประสาทมากแค่ไหน อีกอย่างพ่อไม่กลัวว่า 'โซเฟีย' ที่แสนน่ารักคนนี้จะกลายเป็นอาหารอันโอชะของพวกแวมไพร์บ้าเลือดเหรอคะ ยังไงก็เถอะ ถ้ามีแวมไพร์หน้าไหนกล้ามาทำอันตรายฉันล่ะก็ ฉันจะซัดให้ปลิวเลย... เอ๊ะ! อะไรนะ...ได้ไปทัศนศึกษาที่โอซาก้าด้วยเหรอ ว้าว!!! ไม่มีโรงเรียนไหนเจ๋งขนาดนี้มาก่อนเลยอ่ะ *O* แต่ยังไงฉันก็อดสงสัยไม่ได้อยู่ดี ความทรงจำในช่วงสิบปีก่อนของฉันจะเกี่ยวข้องอะไรกับโรงเรียนแห่งนี้รึเปล่านะ แล้วที่โรงเรียนนี้จะกลายเป็นสนามรบน่ะ...จริงเหรอ? O_O

ขอฝากเพจแฟนซับหน่อยนะคะ

https://www.facebook.com/penghuifansub/